Το μονοξείδιο του άνθρακα, ένα δυνητικά θανατηφόρο
αέριο χωρίς χρώμα, γεύση ή οσμή, μπορεί να σχηματιστεί υπόγεια κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς σε ορυχείο ή μετά από μια νάρκη. Η σημερινή ανθρακωρύχοι
πρέπει να βασίζονται σε ανιχνευτές
μονοξειδίου του άνθρακα με οθόνες
για να αναγνωρίσουν την παρουσία του σε υπόγειο χώρο. Ωστόσο,
πριν από τη διάθεση των σύγχρονων συσκευών εντοπισμού, οι
ανθρακωρύχοι στράφηκαν προς
τη Μητέρα Φύση για βοήθεια.
Τα Καναρίνια - και μερικές φορές
τα ποντίκια - χρησιμοποιήθηκαν
για να προειδοποιήσουν
τους ανθρακωρύχους για την παρουσία του δηλητηριώδους
αερίου. Μετά από μια πυρκαγιά ή έκρηξη
στο ορυχείο, οι
διασώστες θα κατέβαιναν στο ορυχείο που μεταφέροντας ένα καναρίνι σε ένα μικρό ξύλινο ή
μεταλλικό κλουβί.
Οποιοδήποτε σημάδι του κινδύνου
από το καναρίνι ήταν ένα σαφές μήνυμα ότι
οι συνθήκες στο υπόγειο δεν ήταν ασφαλείς, προκαλώντας μια
βιαστική επιστροφή στην επιφάνεια. Οι ανθρακωρύχοι που επιβιώνουν τις πρώτες
επιπτώσεις της πυρκαγιάς ορυχείου ή έκρηξη
μπορεί να πάθουν από μονοξείδιο του άνθρακα ασφυξία. Σύμφωνα
με τις δοκιμές που διενήργησε η Υπηρεσία Μεταλλείων, τα
καναρίνια τα προτιμούσαν από ποντίκια για να προειδοποιήσουν τους ανθρακωρύχους για
την παρουσία του μονοξειδίου
του άνθρακα
στα υπόγεια, γιατί τα καναρίνια αποδεικνύουν πιο ορατά σημάδια της αγωνίας με την
παρουσία μικρών ποσοτήτων βλαβερών
αερίων.
Για παράδειγμα,
όταν καταναλώνεται μονοξείδιο του
άνθρακα, από τις επιπτώσεις
του σε ένα καναρίνι θα επηρεάσει αισθητά το στήσιμο του πριν πέσει, μια πολύ καλύτερη ένδειξη του κινδύνου
από την περιορισμένη στάση ένα ποντίκι.
.
